воскресенье, 19 октября 2008 г.


(ასე მძიმეა შიში სიკვდილის...)
ტერენტი გრანელი


ასე მძიმეა შიში სიკვდილის,

ასე ერთი და მუდამ იგივე.

და ისევ დარდით და ისევ დილით

ალლიდი ოტტოს საფლავთან მიველ.


ქრის დღე და ღამე, ყოველთვის ორი

და ეს ოცნება მზესავით დადის.

დავდივარ ნელა საფლავებს შორის

და ირგვლივ ბრწყინავს დღე ორშაბათის.





ზაფხულის ცხელი, მზიანი დღე იყო.

ბიჭი თამაშობდა და მამას ელოდა

მამას რომელიც, ჯარისკაცია.

- დედა, დღეს ხომ მამა უნდა ჩამოვიდეს?

ბიჭმა შეხედა დედის აცრემლებულ და ამღვრეულ  თვალებს, სადაც შიში დაინახა.

ომის შიში........

-დედა, მამა მოვა?

კი მოვა?!.....

ისევ შიში

დიდი შიში